Disyembre 23, 2002
WOW! Two days na lang ay Christmas na. Hindi ba dapat ay excited na tayong lahat at natutuwa?
Pero maniwala kayo sa hindi, nitong mga nakaraang mga nakaraang taon ay may nagsisulputang grupo na ang ambisyon sa buhay ay wasakin at balewalain ang Pasko-ang mensahe at paggunita nito.
Ang masakit ay hindi nahahalata ng mga taong anti-Christmas na nagagamit sila ng kalaban ni Kristo. Katunayan nga ay inaakala pa nilang nagsisilbi sila sa Diyos sa ginagawa nilang pagsira sa nakapakahalagang okasyon na ito.
Pero sinabi ni San Pablo sa Roma 16:17,
“Hinihimok ko kayo, mga kapatid, na magbantay laban sa mga tao na lumilikha ng hindi pagkakaunawa at balakid para kontrahin ang mga aral na inyong natutunan; iwasan n’yo sila.”
Heto ang malupit. Sabi ni Pablo sa verse 18,
“Ang mga taong ‘yan (mga gumagawa ng paghahati-hati) ay hindi nagsisilbi sa Panginoong Hesu Kristo kundi sa kanilang mga sarili. Sa pamamagitan ng kaakit-akit at mabolang salita ay nililinlang nila ang puso ng mga inosente.”
Ang aral tungkol sa Pasko o sa pagkakatawang tao ng Panginoong Hesus ay kasing tanda na ng Iglesia. Although nagkaroon lang ng pagkakataon ang mga Kristiyano na hayagan itong ipagdiwang noong ikatlong siglo nang maging legal na ang Kristiyanismo.
Pero bago pa man ito ay isa nang masaya at kagila-gilalas na okasyon ang pagsilang ni Hesus.
Sa Ebanghelyo ayon kay San Mateo (mula Chapter 1 hanggang Chapter 2), ang kapanganakan ng Panginoon ay ipinakitang katuparan ng banal na kasulatan at ng hula ng mga propeta
Sa sulat naman ni San Lucas, inihayag sa mga unang chapter na ang kapanganakan ni Hesus ay “magandang balita ng malaking kagalakan para sa lahat ng tao.” (Lk 2:10)
Ang summary ng importansya ng pagiging tao o pagpasok ng Panginoong Hesus sa mundo ay mababasa natin sa John 3:16.
“Ganoon na lang ang pagmamahal ng Diyos sa mundo na ibinigay niya ang kanyang kaisa-isang anak nang sa gayon ay sino man ang maniwala sa kanya ay hindi pumanaw kundi magkaroon ng buhay na walang hanggan.”
Dagdag pa sa verse 17,
“Hindi ipinadala ng Diyos ang kanyang Anak sa mundo para kondenahin ang mundo pero para ang mundo ay maligtas sa pamamagitan niya.”
Ang ganda, ‘di po ba? Sino ba naman ang ayaw niyan?
Pero huwag kayo. Tulad nga ng sabi ko, may mga tao ngayon na kumukontra sa Pasko.
Mula noong Sabado ay pinag-usapan natin kung bakit may Pasko. Inugat natin ang lahat sa “original sin” nina Eba at Adan na nagbunga sa pagpapalayas sa kanila sa Hardin ng Eden at pagkawala nila ng pagkakataon na magkaroon ng eternal life.
At tulad nga ng sinasabi sa sulat ni Juan, si Kristo ay nagkatawang tao para tayo ay maligtas at bigyan uli ng pagkakataon na magkaroon ng buhay na walang hanggan.
Sa madaling salita, ang kapanganakan ni Hesus ang simula ng pagbagsak ni Satanas.
Sino ba si Satanas? Siya ang luminlang kina Eba at Adan para suwayin ang Diyos. Siya rin ang dahilan ng pagkawala nila ng buhay na walang hanggan.
Sa pagsilang ni Kristo ay nahahayag ang pagkatalo ni Satanas at pagbawi ng Diyos sa Kanyang mga nilalang-tayo ‘yon.
Ano sa palagay ninyo ang naramdaman ni Satanas noong isilang si Hesus? Natuwa ba siya?
At ano kaya ang nararamdaman ng kaaway na ito ng Diyos sa tuwing naaalala at ginugunita ng mga tao ang pagsilang ng ating tagapagligtas? Marahil ay para itong double-blade na kutsilyo na tumatagos sa kanyang puso-kung meron man siya noon.
Kaya hindi na kataka-taka kung gagawa ng paraan ang kaaway na sirain at wasakin niya ang Pasko at ilayo ang isip ng tao rito.
At diyan natin makikita kung gaano katuso ang demonyo. Para sirain ang paggunita ng tao sa kapanganakan ng Panginoon ay mismong ang Bibliya ginagamit niya.
Kung paano sinubukan ni Satanas na tuksuhin si Hesus gamit ang Banal na Kasulatan (basahin ang Mateo 4:1-11) ay ganoon din ang ginagawa niya ngayon.
“Wala naman sa Bibliya ang Pasko,” giit ng mga kaaway ng pagdiriwang na ito.
Gamit ang panlilinlang-lalo na sa mga “inosente” at walang alam-ay binabaluktot ng mga kaaway ng Pasko ang sinasabi ng Bibliya at ang kasaysayan para makamit ang kanilang layunin-ang itigil ang pag-alala ng tao sa dakilang bagay na ito.
Sinasabi nila na ang pagdiriwang ng Pasko sa Disyembre 25 ay isang selebrasyon ng mga pagano. Mas pinahahalagahan nila ang “coincidence” o pagkakasabay ng isang ritwal ng pagano kaysa ang tunay na mensahe ng kapaskuhan.
Ibig ba nilang sabihin ay kayang manaig o manalo ng paganismo sa tunay na Diyos? Aba, nagkukulang yata sila sa pananampalataya at pagtitiwala.
Pero para maalis ang pagdududa kung nasa Bibliya ba ang Pasko at kung matatagpuan ba sa Banal na Kasulatan ang Disyembre 25, bukas ay iti-trace natin ito sa Bibliya.
No comments:
Post a Comment