Mayo 25, 2003
KAHAPON ay sinimulan nating talakayin ang dalawang uri ng tradisyon na binabanggit ni San Pablo sa 2 Thessalonians 2:15 kung saan sinasabi ng apostol na
“Manindigan kayong matatag at panghawakan ang mga tradisyon na ibinigay namin sa inyo, maging ito man ay sa salita o sa sulat.”
Malinaw na ipinakikita rito ang dalawang uri ng TRADISYON (mga aral na galing sa Panginoong Hesus at mga Apostol) na dapat sundin ng mga Kristiyano. Ito ay ang “sa SALITA” (oral tradition) at TRADISYON sa SULAT na ngayon ay bumubuo sa Bibliya.
Maliwanag na may pagkakaiba ang dalawang ito pero ipinahihiwatig pa rin na iisa ang kanilang pinagmulan.
Ang sinasabi ng 2 Thessalonians 2:15 ay isa lang sa mga talata ng Bibliya na nagsasabi na hindi lang sa “sulat” o kasulatan matatagpuan ang mga aral at utos ng Panginoon at ng mga Apostol. Sa katunayan, maraming bagay sa kasulatan o Bibliya na “bunga” o nagmula na lamang sa “oral tradition.”
Ang mga ito ang nagpapatunay na mali ang sinasabi ng ilang bagong sulpot na mangangaral na “dapat ay nasa Bibliya ang lahat” o “Bibliya LANG ang batayan” ng gagawin o paniniwalaan ng isang Kristiyano.
Pero bago natin isa-isahin ang mga talata ng Bibliya na nagpapakita na hindi lang sa kasulatan matatagpuan ang mga aral at utos ng Panginoon at ng mga Apostol, ano ba muna ang ibig sabihin ng salitang “tradisyon?”
Ang “tradisyon (Filipino)” at “tradition (Ingles)” ang katumbas ng salita na “paradosis,” ang orihinal na salita sa Griego na ginamit sa 2 Thessalonians 2:15. Ang “paradosis” ayon sa Greek dictionary ay “pagbibigay sa pamamagitan ng salita o panulat.” Pero mas binibigyang diin ang pagbibigay sa pamamagitan ng pananalita.
Mula sa “paradosis” ay nabubuo ang iba’t-iba pang salita sa Griego tulad ng “paredoka (ang ibig sabihin ay ’ibinibigay ko’),” “paredosan (ibinigay sa atin),” “parelabon (tinanggap ko),” at “paredideto (ipinamigay).”
Ayon sa Dictionary, ang “tradisyon” ay mga “paniniwala o kaugalian na tinanggap mula pa sa una na sinusunod o pinanghahawakan ng isang samahan o lipunan bago ito ipinapasa sa mga susunod na salinlahi.”
Sa kaso ng “tradisyon” na binabanggit ni San Pablo, ito ay ang mga aral at paniniwala na ibinigay pa mula sa Panginoong Hesus at sa mga Apostol.
Para sa mga Kristiyano - lalo pa noong unang panahon - napakahalaga ng “oral tradisyon” dahil dito nakabatay ang marami nilang paniniwala. Sa katunayan, maraming sulat o aral sa Bibliya na dito nagsimula.
Ang isang partikular na halimbawa ay ang Ebanghelyong ni St. Luke.
Mababasa sa simula ng Ebanghelyo (Luke 1:1-4) ang ganito,
“Marami na ang sumulat patungkol sa mga bagay na natupad sa gitna natin sangayon sa kung paano ito IBINIGAY (PAREDOSAN) sa atin ng mga saksi na mula pa sa una at ng mga nangaral ng salita. Matapos kong suriin nang buong ingat ang mga pangyayari magbuhat sa simula, ako man ay nagpasya na isulat ito para sa iyo, kagalang-galang na Teofilo, para makita mo ang katiyakan ng mga itinuro sa iyo.”
Naroon na ang “oral tradition” at ang pagsusulat ni San Lucas ay para lang patunayan na katiwa-tiwala ang mga ito.
Isa pang ehemplo ng kasulatan na galing sa salin ng “tradisyon” ang 1 Corinthians 15:3-4 na ganito ang sinasabi, “Ibinibigay (paredoka) ko sa inyo una sa lahat itong ako mismo ay tumanggap (parelabon) na si Kristo ay namatay para sa ating mga kasalanan sangayon sa kasulatan, siya ay inilibing at nabuhay sa ikatlong araw sangayon sa kasulatan.”
Sa talatang ito, ipinakikita ni San Pablo na ang pagbibigay (paredoka) at pagtanggap (parelabon) sa aral na si Kristo ay namatay, inilibing at muling nabuhay ay unang ipinahayag sa pamamagitan ng “oral tradition.”
Kaya lang ito naging bahagi ng “written tradition” o ng kasulatan ay dahil ipinaalala ni San Pablo sa mga taga-Corinto ang aral na natanggap nila sa pamamagitan ng salita o binigkas na aral.
Ito ay ilan lang sa mga dahilan kung bakit hindi makapapayag ang Simbahang Katoliko na ilimita ang batayan ng aral at paniniwala sa mga nasusulat sa Bibliya. Ultimong ang Bibliya ay nagpapatunay na maraming aral na hindi lang sa “sulat” ibinigay kundi maging sa “salita.”
Tulad nga ng sinabi natin kahapon, ang “oral tradition” na ito ang siyang nilalaman ng “Sacred Tradition” na tanging ang Simbahang Katoliko lang ang tuwirang kumikilala.
Sabagay, maiintindihan natin kung bakit ang iba pang grupo ay walang tinanggap na “oral tradition” mula sa Panginoon at sa mga Apostal. Ito ay dahil kailan lang naman sila sumulpot. Samantala, ang Iglesia Katolika ay mati-trace pabalik sa mismong kay Kristo at sa mga Apostol.
Pero ano itong sinasabi ng ilan na mismong si Kristo ay bumatikos sa mga “tradisyon ng tao?” Ito ba ang “Banal na Tradisyon” na sinusunod ng mga Katoliko?
’Yan ang susunod nating tatalakayin.
No comments:
Post a Comment